Традыцыя быць лепшым

У 1964 годзе ля вёскі Ленін спынілася геалагічная экспедыцыя. Мясцовыя жыхары прыветліва і цёпла сустрэлі яе членаў. Для Дзмітрыя Давыдзюка гэтая акалічнасць стала вызначальнай на ўсё жыццё. Тады ён, малады хлопец, закахаўся ў мясцовую дзяўчыну Марыю, і хутка згулялі вяселле. У 1968 годзе Дзмітрый Васільевіч уладкоўваецца на працу механізатарам у тутэйшае сельгаспрадпрыемства. Адразу ж праявіў сябе як працавіты спецыяліст, які дасканала ведае тэхніку і не церпіць заган у працы. Гэта дазволіла яму хутка ўліцца ў лік лепшых механізатараў гаспадаркі, яму сталі давяраць найбольш адказныя ўчасткі работы. Больш дзесяці гадоў працаваў камбайнерам.

Read more

Старэйшына вёскі – Любоў Варановіч

Аўтарытэтным чалавекам у вёсцы Грэбень з’яўляецца Любоў Варановіч. Яна заўсёды знаходзіцца сярод людзей,пастаянна адгукаецца на іх праблемы. Напэўна гэтая акалічнасць і адыгрывае важную ролю, што вось ужо напрацягу некалькіх гадоў запар аднавяскоўцы на сваім агульным сходзе даручаюць ёй быць старэйшынай сваёй вёскі.

Read more

Равеснік рэвалюцыі

Усё сваё жыццё Андрэй Якаўлевіч Сяргейчык ганарыўся тым, што нарадзіўся 7лістапада 1917 года. З’яўляецца равеснікам рэвалюцыі ў савецкі час было вельмі пачэсна. Разам з тым гэтая акалічнасць накладвала і пэўную адказнасць. Таму напрацягу многіх гадоў Андрэй Якаўлевіч сумленнай працай уносіў свой уклад у росквіт краіны, якая ўзнікла пасля Вялікай Кастрычніцкай рэвалюцыі, а калі ўзнікла небяспека, бараніў сваю Радзіму ад ворага са зброяй у руках. Гэтая самаахвярнасць выклікана тым, што краіна, у якой нарадзіўся Андрэй Якаўлевіч, дала яму магчымасці для сваёй самарэалізацыі.

Read more

Достойный человек

Юхневич Болеслав, как и многие его сверстники, мечтал о мирной и счастливой жизни: закончить школу, завести семью и заниматься любимым делом – сельским хозяйством. Но, к сожалению, судьба распорядилась иначе…

Read more

Энергетыка Міхаіла Саскевіча: са знакам “станоўча”

Адкрытае акцыянернае таварыства “Сатурн-1” — сучаснае прадпрыемства раёна, якое дынамічна развіваецца і сваёй прадукцыяй годна заяўляе аб сабе ў рынкавых умовах. Настойлівы і мэтанакіраваны кіраўнік і каманда прафесіяналаў смела заяўляюць пра сябе на ўсю краіну…

Read more

Сказ пра былога настаўніка

Пасля чарговага школьнага званка ў нашым класе ўсталёўваецца цішыня, кожны сядзіць, нібы мыш пад венікам. Адгадка такой напаўваеннай дысцыпліны простая: урок біялогіі будзе весці былы франтавік, настаўнік Мірон Апанасавіч Сарока.


Вось ён заходзіць у клас у хромавых ботах, у галіфэ і гімнасцёрцы, спрытна падперазанай рамнём. Вітаецца, ідзе да стала, акуратна раскладвае на ім журнал, неабходныя падручнікі і сшыткі. Урок пачынаецца.

Read more

«Лучший пример для меня – мой прадедушка»

Мне очень сложно судить о войне, которая завершилась 65 лет назад. Но благодаря книгам, художественным и документальным фильмам я знаю, что в годы Великой Отечественной войны очень много значила человеческая поддержка, дружеское участие. Без этого, наверное, сложно было пережить трагедию, которая черным крылом накрыла нашу землю. Сложно было победить.

Read more

Восемь да восемь – целая жизнь!

Конец минувшей недели для Надежды Матвеевны Головач, проживающей в деревне Кольно, был богат на приятные события. В гости приехала любимая дочь Елена. Была полна изба и гостей из райцентра – председатель ветеранской организации УЗ «Житковичская ЦРБ» Нина Махнач, заведующая клинико-диагностической лаборатории ЦРБ Любовь Савицкая, бывшие коллеги. Повод на то хороший — восемьдесят восемь отмерила жизнь. Две восьмерки!

Read more

Рядовой солдат Родины

С Андреем Григорьевичем Пашевичем я познакомился благодаря его сыну Станиславу, который как руководитель Белорусского Союза офицеров совместно с ветеранами Великой Отечественной войны, воинами интернационалистами и общественными организациями города Гомеля и области проводит большую работу по военно-патриотическому воспитанию населения, молодежи и студентов к 65-пятилетию Победы в Великой Отечественной войне и освобождению стран содружества и Европы от немецко-фашистских захватчиков.

Read more

«Шчыры» белорус Эрвин Карлович

Деревня Повчин, хотя она расположена на левом берегу Припяти, больше тяготеет к Туровщине: древнейший город отсюда, напрямую через реку, всего в нескольких километрах. В Повчине — бывшей лесной даче, в 18 веке — вотчине отставного майора-петербуржца Полчина, который, правда, ни разу не был в этих краях, сразу по получению щедрого подарка сдавший его в аренду, теперь проживает лишь десяток сельчан, а когда-то это была оживленная и многолюдная деревня, улица которой полнилась детским гомоном. Там родился и вырос, по соседству с впоследствии известным врачом туровской больницы Владимиром Волковым, «шчыры» беларус, до мозга костей преданный родному Полесью — Эрвин Карлович Бауман.

Read more

Стала не проста бабуляй, замяніла маці…

Я хачу паведаць вам звычайную гісторыю простай, сціплай, непрыкметнай жанчыны — Яхнавец Вольгі Фёдараўны, якая прыехала ў Чырвонае ў 1971 годзе, адна з першых жыхароў пасёлка. Усё сваё жыццё працавала настаўніцай пачатковых класаў.

Read more