Было гэта некалькі гадоў таму назад. У вялікай зале раённага Дома культуры сваё майстэрства дэманстравалі самадзейныя і народныя гурты Жыткаўшчыны. Іх разнастайныя нумары, сцэнкі і імправізацыі суправаджаліся дружнымі, шчырымі воплескамі шматлікай публікі. Божа мой, які россып талентаў! Але асабліва запала ў душу выступленне частушачніцы Ніны фёдараўны Лінкевіч з вёскі Новыя Мілевічы, якой акампаніраваў на баяне яе сын Вячаслаў. Якія вясёлыя, гарэзлівыя частушкі гучалі са сцэны! Тады падумалася: а хто складае гэтыя “забойныя” прыпеўкі? Няўжо сама галасістая жанчына?

Без малога год Аляксандр Лахвіч сумяшчае службу выратавальніка-пажарніка, узначальваючы адзін з выдаленых пажарных аварыйна-выратавальных пастоў у вёсцы Мілевічы з грамадскай дзейнасцю выбранніка народа, дэпутата мясцовага выканаўчага камітэта. Зараз жа ён не толькі прыходзіць на дапамогу ў крытычнай сітуацыі, але і вырашае праблемы мясцовага насельніцтва, якое аддало яму свой выбарчы голас.

Проста немагчыма ўявіць паўнакроўнае жыццё такой вялікай вёскі як Мілевічы без мясцовага фельчарска-акушэрскага пункта. А пра яго тут даўно і далёка ідзе добрая слава, бо гаспадыня ФАПа Любоў Кочка – чалавек на сваім месцы, высокі прафесіянал сваёй справы, чулы, спагадлівы чалавек.

З сялянскай печы нетаропка на падлогу злез каранасты дзядуля. Ў мужчыне адразу ж адчувалася былая вялікая сіла. Звычайны селянін-паляшук.